„Prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie” – to morał, który płynie z utworu Adama Mickiewicza o wiele mówiącym tytule „Przyjaciele”. Piątoklasiści, którzy już w czwartej klasie połknęli bakcyla teatralnego (inscenizowali „Panią Twardowską” i „Legendę o warszawskim Bazyliszku”) sami wyszli z inicjatywą przygotowania kolejnego przedstawienia. Tym razem wcielili się w role Leszka i Mieszka, których w cieniu dąbrowy przestraszył niedźwiedź. Tak jak i wcześniej, uczniowie samodzielnie (przy wsparciu rodziców) przygotowali scenografię, stroje oraz rekwizyty. Sami zajęli się podziałem ról i odbywali próby w wybranych przez siebie grupach, tworząc tym samym okazję do wspaniałej zabawy w realnym świecie. Odtwarzanie treści utworu skłaniało ich do zapamiętywania, koncentrowania uwagi na określonej działalności, kulturze mówienia i zachowania się.
Z przyjemnością poświęciłam kolejne lekcje języka polskiego na twórczość teatralną moich uczniów, ponieważ wiem, że gra aktorska stymuluje ich do odwagi oraz staje się motywacją do nowych wyzwań. Daje też poczucie wartości i nadaje sens twórczej aktywności zarówno dziecka, jak i nauczyciela.
Kliknij w poniższe linki:
Renata Stróżewska
